60-lecie Zboru w Muratynie

[artykuł ukazał się Słowie i Życiu nr 3/89]

W chacie Maryni Bóg dotknął się serc innych kobiet, a potem także mężczyzn, wśród których znalazł się m.in. Stefan Muzyka. On to, z chwilą ustanowienia Zboru, został   powołany na pierwszego w historii Zboru pastora.

Był to przełom lat 1927/28. Początkowo zgromadzano się w różnych domach, a od momentu ordynacji br. Szymona Sacały, tj. od 1930 roku, stałym miejs­cem głoszenia Słowa Bożego stał się dom rodziny Sacałów.

Zbór rozwijał się z Bożą pomocą bardzo dynamicznie. Pobliska rzeka Huczwa była wie­lokrotnie świadkiem chrztów wiary, niekiedy nawet po 30 katechumenów. W czasie nabo­żeństw usługiwał chór pod dyrekcją br. Jana Mocha. Praca Zboru promieniowała na okoli­czne wsie, w efekcie czego powiększała się liczba ludu Bożego. W momencie wybuchu II wojny światowej Zbór muratyński liczył ponad 100 człon­ków.

Nastąpiły bardzo trudne lata, obfitujące nawet w tragiczne chwile. Okupacja to okres pacy­fikacji wsi Zamojszczyzny, wy­wozy na przymusowe roboty, częste wypadki rozstrzeliwań. Mimo niebezpieczeństw Zbór nie tylko nie zaprzestał zgroma­dzeń, ale w obliczu zagrożenia stały się one częstsze.

Spustoszenie Zboru nastąpiło na skutek wyjazdu większości członków na tereny poza wscho­dnią granicę Polski. Inni rozpro­szyli się po zakątkach woje­wództwa, dając zaczątek dzi­siejszym Zborom w Zamościu i

Hrubieszowie. Zgromadzenia dzieci Bożych były kontynuo­wane w dalszym ciągu. W tym okresie ponownie nawiązali współpracę i służyli wsparciem br. br. Bolesław Winnik, Mikołaj Korniluk, Aleksander Kuc i Paweł Bajeński. l kiedy oczeki­wano, że praca Zboru znów się rozwinie, nadszedł pamiętny dla Kościoła rok 1950. We wrześniu tego roku zostali aresztowani i osadzeni w areszcie bracia sto­jący na czele społeczności br. br. Szymon Sacała, Aleksy Muzyka i Franciszek Mamczur. Po wyjściu na wolność podjęli dalszą służbę na Niwie Bożej.

Dzień 21 maja 1970 roku jest jedną ze szczególnych dat dla Zboru w Muratynie. Tego dnia otwarto Dom Modlitwy, który został zbudowany przy wsparciu finansowym br. Pawła Bajko reprezentującego misję Kościo­ła Chrystusowego w Stanach Zjednoczonych, oraz dzięki wkładowi pracy i modlitwom całego miejscowego Zboru. Do chwili obecnej Dom ten służy za miejsce uwielbiania  Boga, a przewodzi Zborowi pastor Ana­tol Sacała.

Niedziela 11 września 1988 r. była szczególnym dniem dla Zboru w Muratynie. W tej miejs­cowości 60 lat temu zapocząt­kowano dzieło głoszenia Ewan­gelii. Uroczystość jubileuszowa zgromadziła wiernych - człon­ków miejscowego Zboru, gości z bliższych i dalszych okolic, a także spore grono mieszkańców Muratyna. Ze Związku Radziec­kiego przybyli br. Jan Bajko z córką i zięciem.

Społeczność, ku chwale Boga zainicjował modlitwą i powital­nym słowem pastor Zboru br. Anatol Sacała, przekazując nas­tępnie przewodnictwo w nabo­żeństwie br. Aleksemu Lewczukowi. Zwyczajem  podobnych uroczystości zebrani wysłuchali rysu historycznego, który na życzenie gospodarzy przedsta­wił br. Ryszard Krawczyk.

Zasadniczą część uroczyste­go nabożeństwa wypełniły ży­czenia, świadectwa oraz rozważania Słowa Bożego,   l tak zebrani z uwagą przyjęli życze­nia, które w imieniu poszcze­gólnych Zborów złożyli ich pastorzy, po czym skupili się nad poselstwem zwiastowanym przez br. Henryka Sacewicza - Przewodniczącego Naczelnej Rady Kościoła Zborów Chrystu­sowych. Było to główne kazanie uroczystości, w oparciu o tekst z l Mojż. 8,22 oraz z Ew. Mat. 6,11, a dotyczyło chleba, w jego wymiarze duchowym. O stronę muzyczną zadbał zespół młodzieżowy ze Zboru w Hrubieszowie oraz trio z War­szawy w osobach: Alicja Lewczuk - śpiew, Maria Krawczyk - fortepian i Ryszard Krawczyk - wiolonczela. (rk) ■