Piotr Karel

Największe nabożeństwo w powojennej historii

Niedziela, 26 czerwca 2011, Sala Kongresowa Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie. Punktualnie o godz. 12:00 rozpoczyna się bodajże największe nabożeństwo w powojennej historii Kościoła Chrystusowego. Około 2000 ludzi śpiewa pieśń: „Niepojęty, niezmierzony, gwiazdy stworzyłeś na niebie i każdą z nich znasz, wspaniałym Bogiem Tyś jest”. Jestem wzruszony. Po raz pierwszy w Sali Kongresowej odbywa się chrześcijańskie nabożeństwo.

„Jezus najwyższej godzien chwały, Jezus najwyższej godzien czci… Wszelka władza i moc i majestat są w rękach Twych”... Spoglądam na lożę honorową, w której niegdyś zasiadał tow.  Leonid Breżniew. Jest pusta. Myślę o towarzyszach z Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Cyrankiewicz, Moczar, Gomułka, Gierek, Jaroszewicz, Jaruzelski, Rakowski - wielcy tego świata, . można by rzec, stali bywalcy Sali Kongresowej. Wszyscy oni zeszli w cień historii, stracili władzę, choć – jak wydawać by się mogło - byli mocarzami. Ale Ten, który jest Panem nieba i ziemi, trwa na wieki. To o Nim śpiewamy. Do Niego należy wszelka władza i moc. Jezus Chrystus - wczoraj, dzisiaj, ten sam i na wieki.

Rozpoczyna się Wieczerza Pańska. To element nierozłączny niedzielnego nabożeństwa w Kościołach Chrystusowych. Myślę o chwili, gdy ten kielich będziemy na nowo pić w Królestwie Ojca. Wdzięczność i chwała płynie do Boga za Jego wierność, miłość i łaskę, jaką okazał w Jezusie Chrystusie.

Krótkie przypomnienie historii pracy Kościoła Chrystusowego na ziemiach polskich. I porywające kazanie Prezbitera Naczelnego – pastora Andrzeja Bajeńskiego. „W tej też myśli modlimy się zawsze, aby Bóg uznał nas za godnych powołania i w mocy swojej spełnił wszystkie nasze dobre zamierzenia i dzieła wiary, aby imię Pana naszego Jezusa Chrystusa było uwielbione w nas, a my w Nim, według łaski Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa” (2 Tes. 1,11-12). Pastor Bajeński ogłasza otwarcie Dzieła Dziesiątej Dekady.

Pieśń ogólna - hymn naszych poprzedników, ojców wiary - „My za wiarę Chrystusową chcemy walczyć, życie dać”, przywołuje wspomnienia, braci pionierów, którzy - głosząc Ewangelię rodakom - na rowerach przemierzali wioski i miasta województw: wileńskiego, nowogródzkiego, poleskiego, wołyńskiego, lwowskiego... I ta sama pieśń - zaśpiewana przez rapera młodego pokolenia - uświadamia też wielkie zmiany, jakie zaszły w ciągu tego dziewięćdziesięciolecia, również w dziedzinie narzędzi, w jakie Kościół jest wyposażany. Tej historycznej przemianie można by nadać tytuł: od rowerów, zaprzęgów konnych, furmanek do telewizji satelitarnej, Internetu, ipodów i temu podobnych nowoczesnych środków przekazu, będących w służbie głoszenia Ewangelii.

Dwugodzinne nabożeństwo dobiega końca. Jeszcze tylko życzenia gości i przedstawicieli bratnich Kościołów. Modlitwa nad nowo wybraną Radą Kościoła i wspólnie wyśpiewane „Ojcze nasz”.